50: The A New Era for James Bond Issue
Van oud….
En plotseling, als een donderslag bij heldere hemel - zoals vaak clichematig wordt gezegd - was daar de aankondiging dat Barbara Broccoli en Michael G. Wilson, beiden kinderen van Cubby Broccoli, de uitvoering en het maken van James Bond films hebben overgeschreven van EON (Everything Or Nothing) naar Amazon/MGM. Jeff Bezos, vorige maand no vooraan met andere multimiljardais bij de inauguratie van Trump, heeft nu alle rechten - behalve de literaire - met betrekking tot James Bond.
Vandaag twee jaar geleden - toeval bestaat niet - was ik met een goede vriend in Brussel voor de James Bond vehicles tentoonstelling. Het was de bedoeling dat je de tentoonstelling anderhalf uur uitloopt, maar we hebben er een kleine drie en half uur over gedaan. Alle details werden bekeken, alle kennis is opgezogen en opgenomen. Dergelijke tentoonstellingen - we zijn ook naar Bond in Motion in Londen geweest - zijn de kers op de 007-taart. Ja, de films - en zeker de boeken - zijn archaisch en vrouwonvriendelijk, maar het jongensboekgevoel, de locaties, de locaties, de locaties, de humor, de spionage zelf, de spectaculaire scenes, de ontwikkeling van vrouwenrollen door de decennia heen, de eigen stijl van iedere James Bond acteur, de klasse van sommige villains, en de spanning die de films met zich meebrengen - iedere James Bond film is een belevenis - tellen ook.
Ik had nog nooit een James Bond film gezien toen ik in 1983 de bioscoop instapte om Octopussy te gaan zien. Ik had geen idee wat het was, een film over een octopus? Geen trailers gezien, geen foto’s gezien, geen recensies gelezen. Ik werd in twee uur meegenomen van Engeland naar India en van India naar West-Duitsland. Ik kwam eruit als James Bond-fan. Je eerste James Bond film is vaak je favoriet - dat is ook vaak zo bij Indiana Jones films. Octopussy heeft bijgedragen in mijn fascinatie voor India - hij kwamuit in een tijd waarin series als The Jewel in The Crown en films als A Passage of India uit zouden komen. Eerder schreef ik al over Maud Adams en het bijzondere verhaal rond Octopussy. Toen we video kregen en alle films die tot dan toe op VHS uit waren heb ik de banden grijsgedraaid.
Iedere acteur die James Bond heeft gespeeld, heeft iets bijgedragen aan de franchise. Sean Connery, George Lazenby, Roger Moore, Timothy Dalton, Pierce Brosnan en Daniel Craig hebben allemaal hun versie van 007 getoond, waarbij de versie van Dalton het meest dicht bij de boeken stond. Bond werd metterijd groot, hoewel de franchise niet zo groot is als die van de MCU, Star Wars of Indiana Jones.
… Naar nieuw….
Alles op sociale media overziend, bestaat de grootste angst van James Bond fans uit verschillende punten: het gebruik van een algoritme om het verhaal te schrijven (een beproefde Amazon-methode), het uitbouwen van de James Bond franchise naar een sdoort MCU-achtige structuur met spin-offs, origin stories en all that jazz en het niet beseffen hoe groot en ingewikkeld het maken van een James Bond film is: locaties, productie-proces, acteurs, crew, noem maar op.
Jeff Bezos vroeg op Twitter wie iedereen als 007 wilde zien. De meestgenoemde acteur was Henry Cavill. De charme van vroeger - het kiezen voor een acteur die niet zo’n profiel als Cavill heeft - is kennelijk ingehaald voor de wens van voorspelbaarheid van nu. Cavill heeft al in flink wat franchises gespeeld. Ik heb overigens Dev Patel genoemd. Ik las dat iemand het idee had om de serie als televisieserie weer hgelemaal opnieuw te laten beginnen: starten met Casino Royale, en dan de volgorde van de boeken. Het speelt zich dan niet af in de huidige tijd, maar in de tijd waarin de boeken geschreven is. daar kan ik me wel in vinden, maar dan als film. Zou het niet leuk zijn als Pierce Brosnan of Timothy Dalton terugkomen als M? Hoe dan ook, het is brainstormen op social media, door fans die tussen hoop en vrees leven.
Na No Time to Die werd het stil rond James Bond. Er verschenen allerlei verhalen over problemen tussen EON en Amazon/MGM, voornamelijk verwijzend naar verschillen in (werk)cultuur. Ik kan me voorstellen dat Broccoli en Wilson na al die decennia en al die films die ze gemaakt hebben - waarmee ze de legacy van hun vader hebben gepreserveerd en uitgebouwd - op een gegeven moment het gedoe zat waren. Het moet geen makkelijke beslissing zijn geweest - het loslaten van iets dat je leven heeft gedefinieerd is dat nooit -, maar nu is er tijd voor andere films, liefdadigheidsprojecten en verder te leven. Wat hun werk voor James Bond betreft mogen we Broccoli en Wilson uiterst dankbaar zijn.
Wat er nu volgt is mist. En misschien komt er uit die mist iets waar we ook van kunnen houden. Misschien ook niet, maar in dat geval hebben we altijd nog wat er op dit moment is: 25 films. Wat de franchise ook voortgebracht heeft - en dat wordt vaak niet genoemd - zijn de legendarische mensen achter de schermen die een rol hebben gespeeld in het maken van een of meerdere James Bond films. Ken Adam. Joanna Harwood. Elaine Schreyek. Alan Tomkins, Peter Lamont. Nikki van der Zyl. Rocky Taylor. Vic Armstrong. Ken Walllis. En vele anderen. Amazon/MGM staat voor de taak om die mate van talent te zoeken en open te staan voor hun inbreng. Als dat gaat lukken, dan heb ik er vertrouwen in. Je kunt namelijk een idee hebben, maar ieder idee moet ook goed vormgeven en uitgevoerd worden.
